Nepal - Start van de reis
Door: Agnes
Blijf op de hoogte en volg Agnes
23 April 2015 | Nepal, Kathmandu
Lieve allemaal,
Nou...tijd voor het eerste reisverslag....veel leesplezier allemaal. Let wederom niet op de typfouten, want ik heb geen zin om telkens te kijken wat ik getypt hebt.
De 19e vertrokken uit Amsterdam en na een lange zit aangekomen in Kuala Lumpur....snel een peukkie en een bakkie Starbucks om vervolgens nog 5 uur te sturen naar Kathmandu.
Net voor de landing (na 5 rondjes gemaakt te hebben voor we toestemming kregen om te landen) zagen we de toppen van de Himalaya's boven de wolken verschijnen. Prachtig gezicht, maar het lokt niet uit om 1 van die bergen te beklimmen hoor.
Mooi weer in Kathmandu en bij aankomst in het Dwarika's hotel kijken we onze ogen weer uit. Het blijft een prachtig en magisch hotel hoor.....zo mooi allemaal. De kamer is wederom prachtig, Dwarika style, met prachtige meubels en een waanzinnig mooie badkamer en omdat we op de 5e etage zitten ook nog een mooi uitzicht over de stad.
Na het inchecken even een lunch wegtikken op het terras en na een continantal breakfast, een portie currie smurrie in het vliegtuig blijven we in het buitenlandse eten hangen en bestellen we snel een Marokaanse hamburger...we zitten tenslotte in Nepal.
Stijf van ruim 17 uur in een geforceerde houding zitten gaan we onze bloedsomloop weer even op gang brengen en lopen naar onze lievelingsplek in Kathmandu: Pashupatinath. We zijn op tijd voor de ceremonie, waarbij 3 priesters de god Shiva bedanken met muziek en dans. Ondertussen steken ze nog even een oude oma in de fik en die dame rookt behoorlijk....maar ja....die rook maakt het toch weer magischer dan het al was....al denk je dan al snel aan een foute Brabantse BBQ waar vette speklapjes op liggen te sudderen.
Bij terugkomst nog 1x de grens over en Japans gegeten en om de slaap te bevorderen wat glaasjes Bailey's in de louche/bibliotheek gedronken. Heerlijk om weer terug te zijn.
Dinsdag 21 april.
Goed geslapen en rond 9 uur een ontbijtje in het zonnetje. Wat hebben we het toch slecht.
Vandaag staat de Swaymanbunath tempel op het programma (apentempel) wat een leuke plek is om te bezoeken. Onderweg nog een bruiloft, waar de fanfare is ouderwetse rode pakjes staan te toeteren en te trommelen op straat. Het hele verkeer loopt daardoor vast, maar het is erg grappig om te zien. We pakken een taxi en vertrekken naar de tempel.
Het is erg rustig en kijken wat rond in de leuke winkeltjes en lopen vervolgens weer naar beneden. Geen taxi...we lopen de heuvel af en pakken af en toe een steegje naar links of naar rechts. ...bestemming onbekend. Na 2,5 uur rondgelopen te hebben drinken we ergens iets en eten een banaan van de lokale groentenboer en stappen vervolgens weer enthousiast door. Onderweg zien we de wiet groeien in de bermen....duhhh...dan zeggen ze wat over Nederland...hier is het gewoon uit de berm te plukken. Smaakt misschien een beetje naar dooie ratten en zwarte uitlaatgassen, maar hey...het is gratis en daar houden Hollanders van. Rond half 5 pakken we een taxi naar het hotel en hebben dan inmiddels zo'n 5 uur gelopen. De voeten protesteren en gloeien van vermoeidheid....ik heb deze dag meer gelopen dan de hele afgelopen maand, ha ha ha. Onderweg nog een aantal bruiloften gespot....zeker gratis op dinsdag??
Woensdag 22 april
Vanmorgen om 4.50 uur ge=ekt door geschreeuw en gejank van één of andere priester uit een tijdelijke partytent aan de overkant van de straat. Daar mogen ze 7 dagen tekeer gaan...en ja hoor...dat hebben wij weer. Wat een herrie. Het lijkt wel een veiling...zo snel ratelt die man en de muziek erbij klinkt ook voor geen meter. Gelukkig komt er over 2 nachten een andere kamer vrij...daar gaan we dan naar toe verhuizen...nu maar even 'genieten' van het vroege opstaan en dus extra lange dagen in Kathmandu.
Vandaag staan Thamel en Durban Square op het programma....ook hier lopen we weer lekker rond door allerlei steegjes en zien weer van alles. Teveel om op te noemen, Persoonlijk heb ik niet veel met deze 2 plekken, want het barst er van de toeristen en daardoor vallen ze je ook sneller lastig. Dus snel weg van deze plek en lopen we richting de rivier. De rivier stinkt als een open riool en er drijft ook van lles in...het water is grijs..dus dan weet je het wel. Maar het mooie is dat naast de rivier mooi onderhouden groententuintjes liggen en die voorzien worden van het rivierwater. Wederom een goede reden om geen groenten te eten tijdens de vakantie.
Terug in het hotel een lucht gepakt en even bij het zwembad gelegen. Even op krachten komen, want daarna vertrekken we naar de Boudanath stoepa en gaan we koffie drinken bij mijn favoriete plek aldaar: Flavors. Het regent behoorlijk, dus we zitten lekker droog met een bakkie Latté en gebak.
Vervolgens duiken we weer de steegjes in en na 2 uur zijn we verdwaald, ha ha ha. De straten zijn opgebroken en ondertussen is het donker geworden en als we dan een taxi zien...pakken we deze snel voordat 1 van ons zijn enkels breekt .
's Avonds wederom een Jappennertje gepakt....smaakt heerlijk die terrijakkie....en duiken op tijd het mandje in, want om 7 uur moet Sander naar zijn Joga les. Respect....ha ha ha.
De volgende keer schrijf ik weer verder!!!
Even ter info: ik heb mijn sim kaart uit mijn telefoon gehaald...dus ben tot einde vakantie niet bereikbaar!! Alleen via de mail.
Iedereen de groeten en tot het volgende reisverslag.
Namaste!!!! Sander en Agnes
Nou...tijd voor het eerste reisverslag....veel leesplezier allemaal. Let wederom niet op de typfouten, want ik heb geen zin om telkens te kijken wat ik getypt hebt.
De 19e vertrokken uit Amsterdam en na een lange zit aangekomen in Kuala Lumpur....snel een peukkie en een bakkie Starbucks om vervolgens nog 5 uur te sturen naar Kathmandu.
Net voor de landing (na 5 rondjes gemaakt te hebben voor we toestemming kregen om te landen) zagen we de toppen van de Himalaya's boven de wolken verschijnen. Prachtig gezicht, maar het lokt niet uit om 1 van die bergen te beklimmen hoor.
Mooi weer in Kathmandu en bij aankomst in het Dwarika's hotel kijken we onze ogen weer uit. Het blijft een prachtig en magisch hotel hoor.....zo mooi allemaal. De kamer is wederom prachtig, Dwarika style, met prachtige meubels en een waanzinnig mooie badkamer en omdat we op de 5e etage zitten ook nog een mooi uitzicht over de stad.
Na het inchecken even een lunch wegtikken op het terras en na een continantal breakfast, een portie currie smurrie in het vliegtuig blijven we in het buitenlandse eten hangen en bestellen we snel een Marokaanse hamburger...we zitten tenslotte in Nepal.
Stijf van ruim 17 uur in een geforceerde houding zitten gaan we onze bloedsomloop weer even op gang brengen en lopen naar onze lievelingsplek in Kathmandu: Pashupatinath. We zijn op tijd voor de ceremonie, waarbij 3 priesters de god Shiva bedanken met muziek en dans. Ondertussen steken ze nog even een oude oma in de fik en die dame rookt behoorlijk....maar ja....die rook maakt het toch weer magischer dan het al was....al denk je dan al snel aan een foute Brabantse BBQ waar vette speklapjes op liggen te sudderen.
Bij terugkomst nog 1x de grens over en Japans gegeten en om de slaap te bevorderen wat glaasjes Bailey's in de louche/bibliotheek gedronken. Heerlijk om weer terug te zijn.
Dinsdag 21 april.
Goed geslapen en rond 9 uur een ontbijtje in het zonnetje. Wat hebben we het toch slecht.
Vandaag staat de Swaymanbunath tempel op het programma (apentempel) wat een leuke plek is om te bezoeken. Onderweg nog een bruiloft, waar de fanfare is ouderwetse rode pakjes staan te toeteren en te trommelen op straat. Het hele verkeer loopt daardoor vast, maar het is erg grappig om te zien. We pakken een taxi en vertrekken naar de tempel.
Het is erg rustig en kijken wat rond in de leuke winkeltjes en lopen vervolgens weer naar beneden. Geen taxi...we lopen de heuvel af en pakken af en toe een steegje naar links of naar rechts. ...bestemming onbekend. Na 2,5 uur rondgelopen te hebben drinken we ergens iets en eten een banaan van de lokale groentenboer en stappen vervolgens weer enthousiast door. Onderweg zien we de wiet groeien in de bermen....duhhh...dan zeggen ze wat over Nederland...hier is het gewoon uit de berm te plukken. Smaakt misschien een beetje naar dooie ratten en zwarte uitlaatgassen, maar hey...het is gratis en daar houden Hollanders van. Rond half 5 pakken we een taxi naar het hotel en hebben dan inmiddels zo'n 5 uur gelopen. De voeten protesteren en gloeien van vermoeidheid....ik heb deze dag meer gelopen dan de hele afgelopen maand, ha ha ha. Onderweg nog een aantal bruiloften gespot....zeker gratis op dinsdag??
Woensdag 22 april
Vanmorgen om 4.50 uur ge=ekt door geschreeuw en gejank van één of andere priester uit een tijdelijke partytent aan de overkant van de straat. Daar mogen ze 7 dagen tekeer gaan...en ja hoor...dat hebben wij weer. Wat een herrie. Het lijkt wel een veiling...zo snel ratelt die man en de muziek erbij klinkt ook voor geen meter. Gelukkig komt er over 2 nachten een andere kamer vrij...daar gaan we dan naar toe verhuizen...nu maar even 'genieten' van het vroege opstaan en dus extra lange dagen in Kathmandu.
Vandaag staan Thamel en Durban Square op het programma....ook hier lopen we weer lekker rond door allerlei steegjes en zien weer van alles. Teveel om op te noemen, Persoonlijk heb ik niet veel met deze 2 plekken, want het barst er van de toeristen en daardoor vallen ze je ook sneller lastig. Dus snel weg van deze plek en lopen we richting de rivier. De rivier stinkt als een open riool en er drijft ook van lles in...het water is grijs..dus dan weet je het wel. Maar het mooie is dat naast de rivier mooi onderhouden groententuintjes liggen en die voorzien worden van het rivierwater. Wederom een goede reden om geen groenten te eten tijdens de vakantie.
Terug in het hotel een lucht gepakt en even bij het zwembad gelegen. Even op krachten komen, want daarna vertrekken we naar de Boudanath stoepa en gaan we koffie drinken bij mijn favoriete plek aldaar: Flavors. Het regent behoorlijk, dus we zitten lekker droog met een bakkie Latté en gebak.
Vervolgens duiken we weer de steegjes in en na 2 uur zijn we verdwaald, ha ha ha. De straten zijn opgebroken en ondertussen is het donker geworden en als we dan een taxi zien...pakken we deze snel voordat 1 van ons zijn enkels breekt .
's Avonds wederom een Jappennertje gepakt....smaakt heerlijk die terrijakkie....en duiken op tijd het mandje in, want om 7 uur moet Sander naar zijn Joga les. Respect....ha ha ha.
De volgende keer schrijf ik weer verder!!!
Even ter info: ik heb mijn sim kaart uit mijn telefoon gehaald...dus ben tot einde vakantie niet bereikbaar!! Alleen via de mail.
Iedereen de groeten en tot het volgende reisverslag.
Namaste!!!! Sander en Agnes
-
24 April 2015 - 10:27
Gerard En Gerda:
Lieve mensen.
Bedankt voor het eerste reisverslag, wat heb je het allemaal weer leuk opgeschreven.
Het is weer echt genieten voor jullie, en er komt nog een hele tijd met hele bijzondere dingen. Ook lazen wij over de uitvaart en verbranding van die oude dame.
Wij moeten volgende week helaas ook weer een crematiebezoek afleggen.
( zie persoonlijke mail ) heel veel groeten en liefs..... -
25 April 2015 - 09:09
Willeke:
He he daar, lees net over de aardbeving. Hoop dat we snel wat horen van jullie. -
25 April 2015 - 09:55
Gerda En Gerard:
Namens Agnes en Sander langs deze weg een berichtje over de zware aardbeving (Rigter 7.5) die vanmorgen (zaterdag 25-4) heeft plaatsgevonden in Nepal. Agnes en Sander zijn gelukkig veilig en gezond en we hopen maar dat het geheel daar zal meevallen. -
25 April 2015 - 10:03
Willeke:
Pffff, dank je wel Gerard en Gerda. Wat een opluchting! -
25 April 2015 - 17:42
Gerda En Gerard:
Van Sander en Agnes begrepen dat ze vannacht buiten zullen slapen ivm risico ernstige naschokken. Zij krijgen volgens ons niet veel informatie/nieuws, terwijl wij het actuele nieuws op CNN volgen. -
25 April 2015 - 20:57
Willeke:
Bericht van Agnes en Sander:
We zitten met alle gasten op een binnenpleintje bij het hotel en worden giga goed verzorgd. Het is erg spannend door de naschokken...erg eng ook.
We zaten op onze kamer op 5 hoog toen het gebeurde...echt bizar. We slingerde heen en weer. Ik ben onder een deurpost gaan staan, vlakbij Sander...die op de wc zat...ja...eigenlijk om te lachen. Sander bleef erg rustig waardoor ik ook rustig bleef. Na 45 seconden hield het schudden op en zijn we via de trappen naar beneden gerent...echt angstig...want het kalk op het plafond valt op je neer. Buitengekomen stond iedereen beduusd en werden we vrij snel door het management naar de binnenplaats geloost waar de hoge gebouwen wat verder weg staan.
Veel personeel was in tranen en wij stonden te trillen op onze benen en probeerde te beseffen wat er was gebeurd.
Het schijnt dat het zwembad voor de helft leeg is geklotst door de beving met een grote golf...1 van de jongens is erin gevallen.
Verder wat schaafwonden, maar verder niemand gewond!!! Wat een wonder. Ook familie van het personeel leeft ook nog!!
Buiten was het ook een drama met elektrische kabels die naar beneden kwamen en moterrijders gingen onderuit door het bewegende asfalt. ..nou ja...je kunt je er een voorstelling bij maken. (Wij hebben trouwens nog geen beelden gezien en willen dat ook nog even niet, de verhalen spreken voor zich).
Maar er is veel kapot...teveel om op te noemen...maar in dit hotel staan alle gebouwen nog overeind...dank zij de goede constructie.
Het personeel heeft vrij snel stoelen en banken geregeld en zelfs fruitsalade gemaakt en water en dekens uitgedeeld.
De eerste 5 naschokken waren nog heftig...nu zijn ze wat milder...maar nog steeds is het zo raar dat de aarde onder je voeten beweegt.
De hele middag zit iedereen beduusd op een stoeltje en langzaamaan komen de verhalen van het personeel binnen...want de telefoon heeft er een tijd uitgelegen en internet ook.
Dan hoor je dat er heel veel huizen en gebouwen zijn ingestort...terwijl je hier tussen de muren op het pleintje zit....je beseft het niet...zo onrealistisch!!
Ik denk dat we morgen wel zullen schrikken....maar we weten ook niet of we morgen al onze kamer in mogen om te slapen. Vanavond mochten we heel even naar onze kamer om de belangrijkste spullen te pakken en dan zie je al die scheuren in de muren en heel veel beelden die kapot gevallen zijn...zo triest...want wij houden van dit hotel.
'S avonds hebben ze noodles gemaakt en soep met brood en overal zijn matrassen vandaan gehaald en dekens...dus we slapen nu buiten met nog 40 gasten en zo'n 20 personeelsleden.
Sander heeft een soort hemelbed gemaakt...echt prachtig....en het personeel vind het ook prachtig. Als ik weer wifi heb zal ik er een foto van mailen. Hij ligt nu te slapen...probeert het in ieder geval...mij lukt het niet, want bij ieder naschokje spring ik er al weer uit. Laat mij maar een bange schijtert zijn...prima!!
Echt...het personeel is zooooooo lief...ze zorgen ervoor dat je je veilig voelt en de eigenaresse van Dwarika's stuurt de hele boel aan....diepe respect voor de gang van zaken.
Om 21.00 en 00.00 uur zou er nog een grotere naschok volgen volgens de berichten..hopelijk zitten ze er naast.
Nou...spannend allemaal...we vinden het fijn dat we zulke lieve smsjes krijgen en we hopen dat alles goed komt.
Het is inmiddels 00.17 uur in Kathmandu...het is koud aan het worden en we horen vliegtuigen en helicopters heen en weer vliegen. ..we zitten vlakbij het vliegveld.
Ik hoop dat het laaste bericht dat er 1200 doden zijn niet verder oploopt...verschrikkelijk!! Het is zo'n bijzonder land met zijn bijzondere mensen...in en in triest.
Nou...ik ga even tegen Sander aan liggen...het is erg koud en ik mail jullie snel weer.
Willeke...zet jij dit op waarbenjijnu als dat lukt??
Gerard...jij/jullie hebben even andere zorgen. Als het lukt belt Sander jullie morgen even...want hij was er stil van, en toen gebeurde dit.
We denken aan jullie allemaal.
Heel veel liefs van Agnes en Sander
-
25 April 2015 - 21:44
Wytsche Faber:
Lieve Agnes en Sander,
Ben erg geschrokken. Wist nog niet dat er een aardbeving was geweest. Ik liet mijn moeder het verslag lezen en intussen las ik in de mailtjes die er onder geplaatst waren dat er een beving was geweest. Later de beelden gezien. Moet het nog even laten inzinken dat dit gebeurt is op een plek waar jullie zitten. Ik hoop dat jullie en de mensen daar verdere leed bespaart blijven. Dit is al heel erg. Als jullie terug komen krijgen jullie een dikke knuffel. Kan jullie nog niet missen!!!! Namens gehele familie heel veel sterkte en we denken en bidden voor jullie en voor de mensen van Nepal.
Lieve groetjes van Wytsche -
26 April 2015 - 00:07
Kim:
oh Agnes en Sander!! Gelijk in onze gedachten nu natuurlijk!! Jeetje zeg wat schrikken....dat jullie daar precies nu zitten!
Ingrid heeft van verre gecontact.....eens kijken hoe dit verder gaat lopen! Maar het belangrijkste jullie zijn veilig! Laten jullie iets weten als we iets kunnen doen?
Sterkte daar! -
26 April 2015 - 13:00
Willeke:
Update:
De zware naschok van vanmorgen hebben ze ook goed doorstaan, ze waren weer op het pleintje bij het hotel waar het relatief veilig is.
Ik heb begrepen dat ze nu voorbereidingen aan het treffen zijn om Nepal snel te kunnen verlaten, als er iets meer bekend is zal ik weer een update plaatsen.
-
27 April 2015 - 09:32
Willeke:
Update:
Lieve allemaal,
We hebben gisteren rond 13 uur nog een flinke naschok gehad en daarna nog wat lichte trillingen, maar vannacht alleen maar onweer en regen. We konden niet meer op de binnenplaats slapen en zijn verkast naar het afdak bij de receptie. Naar omstandigheden goed geslapen.
Door de Spaanse ambassade worden hier mensen naar toe gebracht omdat dit het veiligste hotel van Kathmandu is. Dus als wij zeggen dat we veilig zijn...geloof ons dan nu...want we horen van iedereen om ons heen dat thuisblijvers erg ongerust zijn door alle beelden op CNN etc. Zeker....het is een enorme ramp...dat maakt ons heel verdrietig...maar de wijk waar wij verblijven is beschadigd, maar dat is niets vergeleken bij Thamel of Bakthapur.
De 24ste zijn wij nog in Bathapur geweest en dat is zo mooi!! En Sander heeft nog cement gesjouwd met de lokale arbeiders en dat was erg leuk. Die mensjes hadden zo'n plezier. En als je even met je hoofd op je kussen ligt te rusten en je denkt aan alles wat er is gebeird, dan schiet je direct vol van emotie en zou je het liefste daar naar toe willen gaan om te kijken of ze nog leven en om te kunnen helpen!!
Hoe graag we dat ook willen...het kan niet. Ten eerste omdat het niet veilig is door de trillingen en naschokken...ten tweede omdat we alle plekken waar we geweest zijn ongeschonden in ons geheugen willen houden. Iedere plek waar we geweest zijn is verdwenen of enorm beschadigt...onwerkelijk en echt...ik schiet vol als ik daar aan denk..tranen lopen over mijn wangen.
Wij hebben zo'n geluk gehad doordat we in dit hotel waren op het moment van de bevingen...je moet er niet aan denken wat er anders gebeurd was. En we zijn zo blij dat we iedere plek hebben kunnen bezoeken...wow...zo bizar dat nu alles verwoest is.
Gisterochtend zijn we naar onze lievelingsplek gelopen...op 10 minuten van ons hotel...de plek van de verbrandingen: Pashupatinath.
Hier staan geen grote gebouwen waar we vlak langs moeten en veel open ruimte...dus dit durven we wel aan.
Wat we daar zagen wad ook te bizar!! Normaal zie je 4 of 5 lijkverbrandingen tegelijk met allerlei rituelen eromheen...nu is het aan de lopende band verbrandingen...en de lichamen liggen naast elkaar op een rij te wachten om verbrand te worden.
In Nepal worden de doden dezelfde dag of 1 dag later verbrand...dus als er zoveel doden zijn...dan....tja..
Ik ga niet in details...maar het is zo triest wat je ziet...heel, heel indrukwekkend.
Toen we gisteren terug kwamen in het hotel was die beving van 7.8 en dan zit de schrik er weer even in.
Dus...we zijn en doen voorzichtig...we hebben met nog wat Portugezen en Mexicanen een leuke avond gehad. ..dus er hangt niet alleen een sombere sfeer. Het personeel is zoooo waanzinnig behulpzaam en lief en ook zij zijn blij dat hun families gezond zijn...ook al is hun stad grotendeels verwoest. Maar Nepalezen zijn zo sterk in karakter en fysiek...het zal tijd kosten...maar ze gaan hun stad weer opbouwen!!
Volgens mij vliegen wij morgen gewoon naar Kuala Lumpur...het zal wat omslachtiger zijn...maar dat gaat vast lukken. De mensen die moeten vliegen worden netjes afgeleverd bij het vliegveld en geholpen.
Ik heb de 25ste het reisbureau doorgegeven dat we veilig zijn..en contacten met consulaten regelen zij...wij doen in ieder geval niets. Jullie weten dat we veilig zijn...dus dat is het belangrijkste. We hebben niets gehoord van het consulaat of vliegmaatschappij...we zien het wel. En anders slapen we hier gewoon nog een nachtje.
Nou...we gaan wat ontbijten.
Heel veel liefs en knuffels van ons.
En stuur alsjeblieft geen foto's of linkjes...want de kosten van sms-en en internetten loopt de pan uit en we willen jullie via deze weg informeren maar kunnen niet op alle berichten terug reageren.
Sander zijn vader en mijn vriendin Willeke berichten we regelmatig...dus als er iets ergs gebeurd zullen zij jullie weer informeren.
Smsjes ontvangen is gratis...altijd leuk om berichtjes te lezen en het is fijn te weten dat jullie aan ons denken.
Maar wees niet zo ongerust alsjeblieft...
Xxx Agnes en Sander
-
27 April 2015 - 14:09
Gerda En Gerard:
We hopen van harte dat jullie morgen naar veiliger oorden kunnen vliegen. Wel triest voor al die mensen die in dit gebied moeten achterblijven. Gelukkig zijn er van alle kanten hulptroepen onderweg.
xxx.
-
27 April 2015 - 15:56
Nancy:
Lieve agnes en sander, fijn dat het goed gaar met jullie!! Denk aan jullie xxzzz -
28 April 2015 - 09:40
Aat:
Hoi Agnes en Sander,
Vaak zeggen we tegen elkaar: "Je moet het eerst een keer meegemaakt hebben!" Nou, jullie hebben dus meegemaakt dat je op 5-hoog in een stabiel gebouwd hotel gewoon heen en weer gelingerd wordt. Kan ik me dus geen goede voorstelling van maken, maar lijkt met echt bizar. Ben heel benieuwd welke gedachten er op zo'n moment allemaal door je hoofd schieten.
Verschrikkelijk voor dat land, die mensen die het niet hebben overleefd en voor alle nabestaanden. Maar gelukkig is voor jullie alles goed afgelopen, ben ik heel erg blij om. Ik denk overigens dat bepaalde beelden en indrukken nooit zullen worden uitgewist, die zul je nog vaak bewust of onbewust vanuit je gedachten oproepen. Zul je mee moeten dealen.
Ik hoop dat jullie al onderweg zijn naar het vliegveld, of misschien al in de lucht richting een rustigere omgeving waar je alle emoties een beetje kunt verwerken en naar ik jullie toe wens kunt wegduiken (in een prachtige onderwaterwereld).
Sterkte en probeer te genieten van de mooie dingen die je nog gaat zien en beleven.
Groetjes,
Aat -
28 April 2015 - 11:56
Bianca GVB:
Lieve Agnes en Sander,
Verschrikkelijk om te horen en te zien op de TV maar gelukkig is alles goed met jullie.
Hopelijk kunnen jullie verder reizen naar jullie volgende bestemming.
Heel veel sterkte en probeer ook nog te genieten van de dingen die nog komen gaan.
Groetjes van je GVB rookmaatje
Bianca -
28 April 2015 - 14:27
Peter (projectteampje GVB):
He Aggie,
Goed te lezen dat alles ok is met jullie!!! Wat een nare ervaringen hebben jullie meegemaakt daar, naast de mooie natuurlijk die hopelijk zoveel mogelijk in jullie geheugen gegraveerd blijven! Zo zie je maar weer het voordeel van een goed hotel, al had je hierover nooit kunnen nadenken natuurlijk. Des te erger is het voor de locals die het voor minder in slechtere gefundeerde gebouwtjes moeten verblijven.
Hopelijk zit je nu inmiddels op je nieuwe bestemming, have fun op je nieuwe plekje en we horen snel je verhaaltjes!
Piedro ARCADIS
-
28 April 2015 - 18:58
Willeke:
Update:
Hallo allemaal,
Sander en Agnes zijn nu onderweg naar Kuala Lumpur om vervolgens door te vliegen naar Brunei zoals gepland.
Wel met vertraging maar vooruit, ze zijn op weg naar veiligere oorden!
Een update van Agnes zal snel volgen denk ik. -
28 April 2015 - 18:58
Willeke:
Update:
Hallo allemaal,
Sander en Agnes zijn nu onderweg naar Kuala Lumpur om vervolgens door te vliegen naar Brunei zoals gepland.
Wel met vertraging maar vooruit, ze zijn op weg naar veiligere oorden!
Een update van Agnes zal snel volgen denk ik. -
29 April 2015 - 11:28
Gerda En Gerard:
Ter info: Zojuist via de telefoon van Sander begrepen dat zij uiteindelijk zojuist zijn aangekomen in hun hotel in Brunei. De reis was via en omweg verlopen (via Bangladesh), maar ze zijn gelukkig uit de gevarenzone. Wel ontzettend moe.
Agnes en Sander, wij hopen dat jullie toch nog kunnen genieten van de rest van jullie geplande vakantie, al zal deze ervaring van de afgelopen dagen nog lang in jullie hoofd blijven. Liefs van ons, xxx -
29 April 2015 - 15:06
Gertey:
Hoi meid,
ik zie dat je mijn vorige reactie net ontvangen hebt.
Maar ja ik zie dat het toch holle en vliegen is maar als je het maar leuk hebt toch.
wat ik ook wilde zeggen is dat ik het niet leuk vind. je koning komt helemaal voor jouw in je stadje en je bent er niet.
maar ja meid geniet ervan en hoor je wel
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
