Home sweat home at Gem island

Hallo allemaal,

Wederom weer bedankt voor de leuke en lieve reacties!!!

We zitten momenteel in KL, maar ik zal nog even het reisverslag van Gem island noteren.

Omdat ik een beetje zielig was en niet de dingen kon doen dit ik wlde doen, heb ik op Gem island geen reisverslag bijgehouden, dus zal ik een algemeen verslag maken.

Aankomst op Gem island was een warm welkom. Het was zo leuk om een aantal oud medewerkers weer te ontmoeten en ook al is de crew voor meer d 75% vernieuwd, onze kanjers liepen er nog steeds rond. We kregen ons 'eigen' tafeltje bij het raam, met uitzicht over de zee en onder het raam de zee waar we 's morgens het brood konden dumpen voor de vissen, als we er geen trek meer in hadden.

Het huisje ligt boven het water en als je naar beneden kijk (als het vloed is), dan zie je ook vissen zwemmen en af en toen een klein haaitje.

Sander regelde bij aankomt gelijk dat hij de volgende dag kon gaan duiken, dus de volgende morgen om 10:00 uur werd hij opgepikt om naar Kapas te varen, naar ons lievelingsduikteam Aquasport Terengunu. Ik ben wat gaan lezen en pruilen (ha ha ha, valt mee hoor) en toen hij terug kwam, vertelde hij me dat Zamri er weer was. Zamri hebben we 6 jaar geleden ontmoet en is wat mij betreft de meest bijzondere duikgids die ik heb meegemaakt. Hij kan van een duik waar je niets bijzonders ziet toch nog iets heel moois maken. Dan vind hij bijvoorbeeld een cowrie (schelp met slak) die zich vermomt heeft als zeekomkommer. Nou ja, in ieder geval was ik niet meer te houden e's middags ben ik mee gevaren naar de overkant. Toen het bootje de kant naderde stond hij al wild te zwaaien en werd ik bij het duikcentrum met een stevige kroel ontvangen.
Wat een ontzettend lieve vrolijke man is het toch. Salina, het meisje wat er werkt vod het ook heerlijk dat we er weer waren, dus terwijl sander onder water zat, heb ik bijgepraat met Salina.
Helaas moet Zamri na 3 dagen weg, om op het vaste land te werken.

Zo is het een paar dagen gegaan, tot een man, die ook dokter is, tegen me zei dat zout water goed voor de wondjes is en het geneest. Dus met verband om mijn rechterbeen heb ik dan een eerste duik gemaakt, en dat was wel bijzonder, want op die dag was Zami met zijn vrouw en Azam (de eigenaar) zijn vrouw en dochters ook naar het eiland gekomen, zodat we met zijn allen konden gaan duiken. het was een bijzondere dag. Sander en ik hebben die dag enorm genoten en we vonden het zo ontzettend lief en speciaal dat Zamri dat geregeld had!

In ieder geval hebben we op het eiland genoten van het heerlijke eten, we hebben genoten van de mensen en de duiken die gemaakt zijn en op 1 juli hebben we dan ook met moeite afscheid van iedereen genomen.

De wondjes op mijn benen zijn zo goed als genezen, de de laatste dag heb ik lekker zonder verband of pleisters in de zon gelegen, zodat er ook nog wat kleur bijgekomen is!! (auw, mijn billen verbrand)